Poszczególne węzły sieci komunikują się pomiędzy sobą nadając informacje według określonych zasad zwanych protokołami. Główne cele i model realizacji funkcji sieciowych OSI (Open Systems Interconnection) zostały zdefiniowany przez organizację standaryzacyjną ISO (International Standard Organization). Definiuje on m.in. grupę protokołów służących do komunikacji sieciowej i międzysieciowej.

Obecnie na rynku sieciowym stosuje się bardzo wiele protokołów transmisji, nie zawsze zgodnych z zaleceniami ISO, lecz ich szerokie rozpowszechnienie zdecydowało o uznaniu ich za standardy sieciowe. Do protokółów tych należą między innymi:

• NetBEUI (NetBIOS Extended User Interface) – opracowany w 1985 r. przez IBM dla małych sieci LAN, obecnie używany w sieciowych systemach operacyjnych Windows NT, Windows 95/98.
• TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol)  – protokół początkowo opracowany dla potrzeb i pod kierunkiem Ministerstwa Obrony rządu USA, będący podstawowym protokołem ówczesnej sieci rządowej i edukacyjnej znanej dzisiaj na całym świecie jako Internet. Protokół ten stosowany jest głównie w sieciach opartych na systemie UNIX, lecz także w innych sieciach lokalnych i rozległych. System NetWare 4.11 umożliwia pracę z wykorzystaniem tego protokołu.
• IPX/SPX (Internet Packet Exchange/Sequential Packet Exchange) – protokół będący implementacją protokołu XNS firmy Xerox dokonaną przez firmę Novell. Znany również jako IP/IPC/SPP firmy Banyan. Jest to podstawowy protokół wykorzystywany w sieciach opartych na systemie Novell NetWare. Protokół ten jest obecnie najpopularniejszym (po TCP/IP) protokołem używanym do transmisji danych w sieci.
• AppleTalk – protokół zdefiniowany przez firmę Apple. Bardzo rzadko używany, gdyż stosowany jest głównie w sieciach opartych na komputerach firmy Apple (Macintosh, PowerPC).