podrozdział tej pracy magisterskiej powstał na podstawie następującej literatury:

[1] Raj Jain, „Congestion Control And Traffic Management In ATM Netowrks: Recent Advances and A Survey”

[3] Kai-Yeung Siu, Hong-Yi Tzeng: “Intelligent Congestion Control for ABR Service in ATM Networks”

[4] Fang Lu, “ATM Congestion Control”

[11] Dorgham Sisalem, Henning Schulzrine, „Switch Mechanisms for the ABR Service: A comparison Study” 

Po raz pierwszy algorytm MIT został zaproponowany przez Anna Charny z Massachusetts Institute of Technology (MIT).

Algorytm ten do obliczenia współczynnika fairshare używa procedury iteracyjnej. Najpierw, współczynnik fairshare obliczany jest poprzez podzielenie dostępnego pasma przepustowego przez ilość aktywnych kanałów wirtualnych. Wszystkie kanały, które transmitują dane z prędkością poniżej obliczonego współczynnika fairshare, są zwane „underloading VC”. Jeżeli liczba kanałów „underloading VC” zwiększa się z iteracją, współczynnik fairshare jest obliczany według wzoru:

Procedura ta powtarzana jest dopóki nie osiągnie się stanu stabilnego, gdzie liczba „underloading VC” i współczynnik fairshare nie będzie się zmieniał. Anna Charny pokazała w swojej pracy, że zwykle dwie iteracje wystarczą do osiągnięcia zadawalającego rezultatu. Jednak mogą wystąpić sytuacje, dla których obliczenie współczynnika fairshare składać się będzie z n operacji, gdzie n jest liczbą kanałów wirtualnych. Dla przełączników ATM, które obsługują tysiące kanałów wirtualnych, liczba obliczeń koniecznych do wykonania stanie się bardzo duża i nie może być wykonana na dostępnym dzisiaj sprzęcie.